انواع کابل فیبر نوری؟

کابل فیبر نوری یک فناوری است که برای انتقال داده و اطلاعات با سرعت بالا استفاده می شود. سیگنال های نوری را از طریق فیبر نوری منتقل می کند، که می تواند سرعت انتقال و پهنای باند بالاتری را نسبت به کابل های سنتی ارائه دهد، بنابراین به طور گسترده در شبکه های ارتباطی مدرن استفاده می شود. این مقاله با هدف کمک به مشتریان در درک بهتر و انتخاب کابل‌های نوری، دانش مرتبط با کابل‌های نوری را از منظر سناریوهای استفاده، ساختار کابل‌های نوری، روش‌های نصب و غیره به تفصیل معرفی می‌کند.

一. طبقه بندی صحنه
1. کابل نوری داخلی
کابل‌های نوری داخلی عمدتاً برای برنامه‌های LAN و فیبر به خانه (FTTH) در ساختمان‌های اداری، کارخانه‌ها، مدارس، بیمارستان‌ها و مکان‌های دیگر استفاده می‌شوند. این نوع کابل نوری باید با استانداردهای ملی مربوطه مطابقت داشته باشد، نصب ساده و راحت است و ساختار کابل نوری نسبتاً ساده است.

2. کابل نوری در فضای باز
کابل های نوری در فضای باز عمدتا برای انتقال از راه دور بین تاسیسات بزرگ مانند ساختمان ها، تیرهای برق و برج های آهنی استفاده می شود. این نوع کابل فیبر نوری برای مقاومت در برابر عوامل مختلف طبیعی و انسانی نیاز به مقاومت در برابر آب و هوا و توانایی محافظتی خوبی دارد.

3. کابل های زیردریایی
کابل‌های نوری زیردریایی، اصلی‌ترین راه ارتباطی کشورها و کشورها، قاره‌ها و قاره‌ها هستند. آنها باید در برابر فشار، خوردگی و آب بسیار مقاوم باشند و در عین حال بتوانند در برابر ضربه ها و ارتعاشات مختلف موجود در محیط های زیر دریا نیز مقاومت کنند.

二ساختار کابل نوری

کابل نوری عمدتا از قسمت های زیر تشکیل شده است: فیبر نوری، روکش، هسته کابل، آستین محافظ و سایر اجزاء
هسته فیبر نوری: قسمت اصلی کابل فیبر نوری است که از مواد فیبر نوری ساخته شده و برای انتقال سیگنال های نوری استفاده می شود.
روکش: در لایه بیرونی هسته فیبر پیچیده شده است، می تواند سیگنال های نوری را منعکس کند و از هسته فیبر در برابر تداخل خارجی محافظت کند.
غلاف: لایه محافظ بیرونی کابل نوری است که معمولاً از موادی مانند PVC یا پلی آمید ساخته شده است که برای محافظت از هسته فیبر نوری و روکش در برابر آسیب های مکانیکی و فرسایش رطوبتی استفاده می شود.

1. کابل نوری تک حالته
کابل‌های نوری تک حالته از هسته‌های کمتری استفاده می‌کنند، فقط یک هسته، و سیگنال‌های نوری فقط در یک جهت قابل انتقال هستند. به دلیل عدم تطابق حالت کوچکتر و نرخ انتقال بالاتر، برای انتقال اطلاعات در مسافت های طولانی، پرسرعت و با ظرفیت بالا مانند انتقال سیگنال اینترنت و تلفن مناسب است.

2. کابل نوری چند حالته
کابل‌های فیبر نوری چند حالته از چندین هسته فیبر استفاده می‌کنند تا سیگنال‌های نوری در جهات مختلف حرکت کنند. این کابل فیبر نوری برای انتقال اطلاعات در فواصل کوتاه مانند شبکه محلی و ارتباطات داخلی مرکز داده مناسب است.

3. کابل های نوری کامپوزیت از مواد مختلف
کابل های کامپوزیت معمولاً از چندین هسته فیبر نوری از مواد مختلف تشکیل شده اند تا دوام و عملکرد بهتری را ارائه دهند. این می تواند تک حالته یا چند حالته باشد، با قابلیت محافظت بالاتر و عمر طولانی تر.

مزایای کابل های فیبر نوری
در مقایسه با کابل های مسی سنتی، کابل های فیبر نوری دارای مزایای زیر هستند:
انتقال با سرعت بالا: کابل های فیبر نوری می توانند سیگنال های داده را با سرعت های بالاتر، بسیار سریعتر از کابل های مسی سنتی، انتقال دهند.
انتقال با ظرفیت بالا: در مقایسه با کابل های مسی سنتی، کابل های فیبر نوری می توانند حجم داده های بزرگتر و ظرفیت بیشتری را انتقال دهند.
انتقال از راه دور: در مقایسه با کابل های مسی سنتی، کابل های فیبر نوری می توانند مسافت های طولانی تری را انتقال دهند.
ضد تداخل: کابل نوری می تواند در برابر تداخل خارجی مانند تداخل الکترومغناطیسی و تداخل فرکانس رادیویی مقاومت کند.
امنیت بالا: کابل نوری استراق سمع و تداخل نخواهد داشت.

3. روش نصب
انواع مختلف کابل های فیبر نوری روش های نصب متفاوتی دارند. در زیر چندین روش نصب متداول را برای شما معرفی می کنیم.

نصب تخمگذار:
نصب کابل های نوری روی زمین، دیوار یا سقف است و معمولاً برای کابل کشی داخلی و زمینی مناسب است. این روش نصب مستلزم آن است که کابل نوری مقاومت فشاری و خمشی خوبی داشته باشد و در عین حال باید از ایمنی و زیبایی کابل نوری اطمینان حاصل شود.

نصب آویز：
نصب تعلیق عبارت است از تعلیق کابل نوری بر روی میله تعلیق یا خط تعلیق از طریق قسمت تعلیق که معمولاً برای نصب کابل نوری بر روی دیوار خارجی ساختمان ها و پروژه های ارتباطی بزرگ مناسب است. این روش نصب مستلزم آن است که کابل نوری دارای مقاومت کششی و مقاومت برش بالایی باشد و در عین حال باید از ایمنی و پایداری کابل نوری اطمینان حاصل شود.

نصب لوله：
نصب خط لوله برای گذاشتن کابل های نوری از طریق خطوط لوله یا تونل ها است و معمولاً برای نصب کابل های نوری زیرزمینی و مسافت های طولانی مناسب است. این روش نصب مستلزم آن است که کابل نوری دارای خواص ضد آب، ضد خوردگی و ضد جونده خوبی باشد و در عین حال ایمنی و پایداری کابل نوری نیز باید تضمین شود.

نصب مستقیم مدفون:
نصب مستقیم دفن شده برای دفن کابل نوری در زیر زمین است که معمولا برای نصب کابل های نوری در فواصل طولانی مناسب است. این روش نصب مستلزم آن است که کابل نوری دارای مقاومت فشار بالا، ضد آب و مقاومت در برابر خوردگی باشد و در عین حال نیاز به اطمینان از ایمنی و قابلیت اطمینان کابل نوری دارد.

تخمگذار زیردریایی:
تخمگذار زیردریایی برای گذاشتن کابل های نوری در بستر دریا است و معمولاً در زمینه کابل های ارتباطی زیردریایی و رصد اقیانوس ها کاربرد دارد. این روش نصب مستلزم آن است که کابل نوری دارای کارایی بالایی مانند ضد آب، ضد محیط زیست دریایی و بلایای زمین شناسی ضد زیردریایی باشد و در عین حال اطمینان از ایمنی و پایداری کابل نوری ضروری است.

به طور خلاصه، روش های مختلف نصب کابل نوری نیاز به کابل های نوری دارد که عملکرد و ویژگی های متفاوتی داشته باشند. مشتریان باید کابل های نوری را با توجه به نیازهای واقعی و سناریوهای کاربردی انتخاب کنند. در عین حال، در طول فرآیند نصب کابل نوری، لازم است از ایمنی و پایداری کابل نوری اطمینان حاصل شود تا از عملکرد عادی سیستم ارتباطی اطمینان حاصل شود.