کابل OPGW (سیم زمین نوری). یک نوع تخصصی از کابل خط انتقال هوایی مرکب است که هدف دوگانه ای را دنبال می کند: ارائه رسانایی الکتریکی برای انتقال نیرو و فیبرهای نوری برای مخابرات. کابل‌های OPGW به طور گسترده در شبکه‌های برق استفاده می‌شوند و مزایایی مانند نظارت پیشرفته، قابلیت اطمینان شبکه بهبود یافته و افزایش ظرفیت داده برای مخابرات را ارائه می‌دهند.
ساختار کابل OPGW:کابل های OPGW با استفاده از یک طرح لایه ای ساخته می شوند که هم هادی های الکتریکی و هم فیبرهای نوری را به همراه اجزای محافظ و ساختاری در خود جای داده است. ساختار معمولی یک کابل OPGW شامل لایه های زیر است:
- عضو قوای مرکزی:در هسته کابل یک عضو استحکام مرکزی وجود دارد که معمولاً از مواد با استحکام بالا مانند الیاف فولادی یا آرامید (مثلاً کولار) ساخته شده است. عضو استحکام مرکزی پشتیبانی مکانیکی و استحکام کششی را فراهم می کند و به کابل اجازه می دهد تا در برابر تنش های نصب و راه اندازی مقاومت کند.
- فیبرهای نوری:در اطراف عضو استحکام مرکزی، فیبرهای نوری متعددی قرار دارند که در بسته‌های محکم مرتب شده‌اند. این فیبرها به عنوان رسانه ارتباطی عمل می کنند و سیگنال های داده را به شکل پالس های نوری منتقل می کنند. تعداد فیبرهای نوری بسته به کاربرد خاص و ظرفیت مورد نیاز کابل OPGW می تواند متفاوت باشد.
- لوله های بافر:فیبرهای نوری در داخل لوله‌های بافر محافظ قرار می‌گیرند که حفاظت مکانیکی و ایزوله اضافی را فراهم می‌کنند. لوله‌های بافر معمولاً از موادی مانند لوله‌های پلاستیکی یا پر از ژل ساخته می‌شوند که برای محافظت از الیاف در برابر رطوبت، سایش و آسیب فیزیکی طراحی شده‌اند.
- هادی فلزی:اطراف لوله های بافر لایه ای از سیم های رسانای فلزی است که معمولاً از آلومینیوم یا آلیاژ آلومینیوم ساخته می شود. این سیم های هادی به عنوان هادی های الکتریکی برای انتقال نیرو عمل می کنند و جریان الکتریکی ولتاژ بالا را در طول کابل حمل می کنند.
- لایه زره:در برخی از طرح‌های کابل OPGW، ممکن است یک لایه زره خارجی برای محافظت بیشتر در برابر عوامل محیطی مانند رطوبت، تابش UV و استرس مکانیکی اضافه شود. لایه زره معمولاً از فولاد راه راه یا آلومینیوم ساخته شده است و در عین حال انعطاف پذیری را حفظ می کند.
طبقه بندی کابل های OPGW:کابل‌های OPGW را می‌توان بر اساس عوامل مختلفی از جمله پیکربندی طراحی، تعداد فیبر، ویژگی‌های الکتریکی و الزامات کاربردی طبقه‌بندی کرد. برخی از طبقه بندی های رایج کابل های OPGW عبارتند از:
- تعداد فیبر:کابل های OPGW با تعداد فیبرهای مختلف، بسته به ظرفیت مورد نیاز شبکه ارتباطی، از چند فیبر تا چند ده فیبر در دسترس هستند.
- رتبه بندی ولتاژ:کابل‌های OPGW برای تحمل سطوح ولتاژ خاصی طراحی شده‌اند که معمولاً از خطوط توزیع ولتاژ پایین تا خطوط انتقال با ولتاژ فوق‌العاده را شامل می‌شود. رتبه بندی ولتاژ کابل عایق و ویژگی های الکتریکی آن را تعیین می کند.
- نوع ساختار:کابل های OPGW را می توان بر اساس طراحی ساختاری آنها، از جمله آرایش فیبرهای نوری، لوله های بافر و هادی های فلزی طبقه بندی کرد. انواع سازه های متداول شامل طرح های لوله مرکزی، رشته رشته ای و یونیتوب می باشد.
- کاربرد:کابل های OPGW را می توان برای برآوردن نیازهای کاربردهای مختلف، از جمله خطوط انتقال مسافت طولانی، شبکه های توزیع، و شرایط محیطی خاص (مانند مناطق ساحلی، مناطق کوهستانی) طراحی کرد.
کابل های OPGW برای نصب روی خطوط انتقال برق موجود طراحی شده اند و راه حلی مقرون به صرفه برای ادغام قابلیت های ارتباطی فیبر نوری در شبکه های انتقال ولتاژ بالا ارائه می دهند.
زمان ارسال: مارس-21-2024