آزمایش کابل سیم زمین نوری (OPGW) برای اطمینان از یکپارچگی و عملکرد آن بسیار مهم است، به ویژه به این دلیل که عملکردهای اتصال زمین و نوری را ترکیب می کند. در زیر راهنمای آزمون هونان جیاهومه برای مرجع شما آمده است:
1. بازرسی بصری
هدف: تشخیص هر گونه آسیب فیزیکی، تغییر شکل، یا نشانه های سایش.
روش:
- کابل را برای آسیب های قابل مشاهده مانند بریدگی، ساییدگی یا خمیدگی بررسی کنید.
- وضعیت اتصالات و اتصالات را بررسی کنید.
- به خصوص در نقاطی که کابل به برج ها متصل می شود، به دنبال نشانه های خوردگی یا آسیب محیطی باشید.
2. تست بازتاب سنج دامنه زمان نوری (OTDR).
هدف: اندازه گیری ویژگی های فیبر نوری و تعیین محل خطاها، اتصالات و سایر رویدادها در طول کابل.
روش:
- OTDR را به یک سر فیبر در کابل OPGW وصل کنید.
- یک پالس آزمایشی راه اندازی کنید و سیگنال های منعکس شده را تجزیه و تحلیل کنید.
- بر اساس ردیابی OTDR، مکان و نوع رویدادها مانند اتصالات، خمیدگی ها یا شکستگی ها را شناسایی کنید.
- برای بررسی هرگونه انحراف، داده های اندازه گیری شده را با داده های پایه مقایسه کنید.
3. تست نوری قدرت سنج
هدف: اندازه گیری میزان تلفات توان نوری در سراسر فیبر.
روش:
- از قدرت سنج نوری و منبع نور استفاده کنید.
- یک سطح قدرت شناخته شده از نور را در یک انتهای فیبر تزریق کنید.
- توان خروجی را در انتهای دیگر فیبر با استفاده از توان سنج نوری اندازه گیری کنید.
- با مقایسه توان خروجی با توان ورودی، تلفات ورودی را محاسبه کنید.
4. تست تداوم
هدف: برای اطمینان از عدم شکستگی در فیبر و حفظ پیوستگی مناسب کابل.
روش:
- از یک عیب یاب بینایی (VFL) یا یک منبع نور لیزری برای تزریق نور به یک انتهای فیبر استفاده کنید.
- سر دیگر را بصری بررسی کنید تا مطمئن شوید که نور از آن عبور می کند، که نشان دهنده تداوم است.
- این روش همچنین برای شناسایی شکستگی یا خمیدگی شدید در فیبر مفید است.
5. تست از دست دادن درج
هدف: اندازه گیری کل تلفات نوری در کابل شامل تمام اتصالات و کانکتورها.
روش:
- از مجموعه تست تلفات نوری (OLTS) استفاده کنید.
- منبع نور را به یک سر فیبر و برق سنج را به سر دیگر وصل کنید.
- مجموع تلفات را اندازه گیری کنید و آن را با محدودیت های قابل قبول مشخص شده برای کابل مقایسه کنید.
6. تست پراکندگی حالت قطبی (PMD).
هدف: اندازه گیری پراکندگی حالت پلاریزاسیون، که می تواند بر کیفیت سیگنال در شبکه های پرسرعت تأثیر بگذارد.
روش:
- از یک آنالایزر PMD برای تزریق سیگنال نور پلاریزه به فیبر استفاده کنید.
- برای تعیین PMD تاخیر گروه دیفرانسیل (DGD) را اندازه گیری کنید.
- مقدار PMD را با مشخصات کابل مقایسه کنید.
7. زمین و تست الکتریکی
هدف: اطمینان از عملکرد اتصال زمین و ایمنی الکتریکی کابل.
روش:
- مقاومت الکتریکی کابل OPGW را با استفاده از یک مولتی متر دیجیتال اندازه گیری کنید.
- تداوم مسیر اتصال به زمین را برای اطمینان از اتصال زمین مناسب بررسی کنید.
- یکپارچگی اتصالات زمین را در جعبه های اتصال و نقاط پایانی بررسی کنید.
8. بازرسی انتهایی فیبر
هدف: بررسی کیفیت صفحات انتهایی اتصال دهنده فیبر.
روش:
- از یک میکروسکوپ فیبری یا یک محدوده بازرسی فیبر استفاده کنید.
- کثیفی، خراشیدگی یا ایراد روی فیبرهای انتهایی را بررسی کنید.
- در صورت لزوم کانکتورها را تمیز و جلا دهید.
9. تست از دست دادن اتصال
هدف: اندازه گیری تلفات در نقاط اتصال.
روش:
- از OTDR یا OLTS برای اندازه گیری افت اتصال استفاده کنید.
- اطمینان حاصل کنید که از دست دادن اتصال در محدوده قابل قبول است.
10. مستندسازی و گزارش
پس از آزمایش، تمام نتایج، از جمله مشکلات شناسایی شده و مکان آنها را مستند کنید.
یک گزارش جامع با جزئیات وضعیت کابل OPGW و هر گونه توصیه برای نگهداری یا تعمیر ارائه دهید.
بهترین شیوه ها:
کالیبراسیون: اطمینان حاصل کنید که تمام تجهیزات تست کالیبره شده و به درستی کار می کنند.
ایمنی: از پروتکل های ایمنی، به ویژه هنگام کار در نزدیکی خطوط ولتاژ بالا، پیروی کنید.
مقایسه: برای تعیین وضعیت کابل، همیشه نتایج آزمایش را با داده های پایه یا مشخصات مقایسه کنید.
آزمایش و نگهداری منظم کابل‌های OPGW برای اطمینان از قابلیت اطمینان و ایمنی سیستم‌های انتقال نیرو و ارتباطی که پشتیبانی می‌کنند بسیار مهم است.
زمان ارسال: آگوست-09-2024