3 نوع کابل فیبر نوری چیست؟

3 نوع اصلی کابل فیبر نوری به شرح زیر است:

1. فیبر تک حالته (SMF)
قطر هسته:قطر هسته کوچکی دارد که معمولاً حدود 8 تا 10 میکرومتر است و تنها به یک حالت نور اجازه انتشار می دهد.
انتقال نور:نور را در یک مسیر مستقیم و منفرد منتقل می کند که پراکندگی سیگنال را کاهش می دهد و فواصل انتقال طولانی تری را امکان پذیر می کند.
برنامه های کاربردی:ایده آل برای ارتباطات از راه دور و برنامه های کاربردی با پهنای باند بالا، مانند شبکه های مخابراتی و ارائه دهندگان خدمات اینترنت.
طول موج های مورد استفاده:به طور معمول در طول موج های 1310 نانومتر و 1550 نانومتر کار می کند.

2. فیبر چند حالته (MMF)
قطر هسته:دارای قطر هسته بزرگتر، معمولاً در حدود 50-62.5 میکرومتر، که به چندین حالت نور اجازه انتشار می دهد.
انتقال نور:از انتقال چندین مسیر نور پشتیبانی می کند که می تواند باعث پراکندگی سیگنال در فواصل طولانی تر شود.
برنامه های کاربردی: مناسب برای برنامه های کاربردی مسافت کوتاه تر، مانند شبکه های محلی (LAN) و مراکز داده.
طول موج های مورد استفاده:در طول موج های 850 نانومتر و 1300 نانومتر کار می کند.

3. فیبر نوری پلاستیکی (POF)
مواد اصلی:ساخته شده از پلیمر به جای شیشه، با قطر هسته معمولاً حدود 1 میلی متر.
انتقال نور:حمل و نصب آسان تر است، اما در مقایسه با الیاف شیشه، سیگنال بیشتری از دست می دهد.
برنامه های کاربردی:در ارتباطات کوتاه برد، لوازم الکترونیکی مصرفی و شبکه های خودرو استفاده می شود.
مزایا:انعطاف‌پذیرتر، ارزان‌تر و کار کردن با آن آسان‌تر از الیاف شیشه است.