دو ساختار اصلی کابل فیبر نوری چیست؟
1. کابل لوله شل
ساختار: در کابل های شل، فیبرهای نوری در یک لوله محافظ و شل قرار می گیرند. این لوله می تواند حاوی چندین فیبر باشد و با یک ژل یا مواد مسدود کننده آب پر شده است تا از الیاف در برابر رطوبت و شرایط محیطی محافظت کند.
کاربردها: کابل‌های شل لوله معمولاً در محیط‌های بیرونی، مانند تأسیسات زیرزمینی یا هوایی، به دلیل محافظت قوی در برابر شرایط سخت استفاده می‌شوند.
ساختار: در کابل های بافر محکم، هر فیبر نوری به طور جداگانه با یک ماده بافر پوشانده می شود که محکم به فیبر می چسبد. این ساختار به طور معمول کابل را فشرده تر می کند و حمل آن را آسان تر می کند.
کاربردها: کابل‌های بافر محکم اغلب در کاربردهای داخلی، مانند اتصالات داخلی ساختمان یا راه‌های فیبر در فواصل کوتاه، به دلیل انعطاف‌پذیری و سهولت خاتمه استفاده می‌شوند.
تفاوت های کلیدی بین این 2 ساختار چیست؟
1-کابل لوله شل:
- حاوی الیاف متعددی است که در یک لوله پر از ژل مقاوم در برابر آب قرار گرفته اند
- ldeal برای استفاده در فضای باز
- محافظت بهتری در برابر عوامل محیطی مانند رطوبت ایجاد می کند
2. کابل بافر محکم:
- فیبر خود با یک لایه محافظ پوشیده شده است
- مناسب برای کاربردهای داخلی
- محافظت مستقیم تری از فیبر را فراهم می کند
بنابراین، 2 طرح ساختاری اصلی لوله بافر محکم و شل هستند که خود الیاف معمولاً یا بافر محکم یا پوشش داده شده/لخت هستند.
زمان ارسال: ژوئیه-18-2024